How to read U.S.-Turkish relations: An analysis of scholar literature

Abstract

Despite the great geopolitical importance of U.S.-Turkish bilateral relations and multilateral cooperation in which both countries participate, it is noticeable that only a small number of authors outside the United States and Turkey deal with this topic directly. As both countries are considered to be important players in the international arena, such small number of authors outside the bilateral circuit can be understood as illogical in academic terms. Especially if we take into account a large number of countries which, after the adoption of Davutogluʼs foreign policy doctrine, found themselves in a stronger international interaction with Turkey. Therefore, we consider that a selective review and critical analysis of scientific literature on modern U.S.-Turkish relations can provide the possibility of a deeper insight into the current Turkish foreign policy. In this paper author gives a critical review of thirty-five academic papers. In order to facilitate transparency and more complete analysis, the author suggests a classification of papers according to three criteria: the timeframe of the paper, the attitude of the author (towards the given problem), and theoretical approach of the author. The aim of this paper is to review the literature, and enable the reader to summarize certain conclusions which then can be used as guidelines for further research of U.S.-Turkish relations, and the Turkish foreign policy in general.

Rad daje kritičku analizu dela literature o odnosima SAD-a i Turske sa ciljem da domaćoj akademskoj javnosti ponudi dublji uvid u aktuelnu tursku spoljnu politiku i tako pruži smernice za dalje istraživanje. Uprkos velikoj geopolitičkoj važnosti američko-turskih bilateralnih odnosa, kao i multilateralnih oblika saradnje u kojima obe zemlje učestvuju, mali broj autora izvan SAD-a i Turske direktno proučava ovu temu. Kako obe države zauzimaju značajno mesto na međunarodnoj sceni, ta činjenica se može shvatiti kao svojevrsna akademska nelogičnost. Naročito ukoliko se u obzir uzme veliki broj država koje su se, nakon usvajanja Davutogluove spoljnopolitičke doktrine, našle u jačoj međunarodnoj interakciji sa Turskom. Autor je analizom obuhvatio trideset i pet stručnih i akademskih radova, a njih je radi lakše preglednosti klasifikovao u skladu sa tri kriterijuma - vremenskim okvirom rada, stavom autora prema datom problemu i teorijskim pristupom u izučavanju problema. Analiza odabrane literature pokazala je kako se istraživački fokus tokom protekle decenije pomerao sa prirode odnosa dve države na objašnjenje prirode novonastalih problema, kao i da je stav autora prema perspektivama američko-turskih odnosa u velikoj meri determinisan aktuelnim sledom događaja. Autor zaključuje da se realistički i konstruktivistički pristup snažno preporučuju kao najpodesniji teorijski okvir za dalja istraživanja savremenih američko-turskih odnosa.